
అంబేద్కర్ కుల వ్యవస్థను సవాలు చేసిన తీరు ఆయన గుర్తింపును స్పష్టం చేస్తుంది. మహాద్ సత్యాగ్రహం, మనుస్మృతి దహనం వంటి చర్యలు బ్రాహ్మణ ఆధిపత్యాన్ని ఎదిరించాయి. ఆయన స్థాపించిన సంస్థలు అణగారిన వర్గాల ఉద్ధరణకు కృషి చేశాయి. బ్రాహ్మణుడై ఉంటే ఆయన ఈ విధంగా కుల వ్యతిరేక ఉద్యమాలను నడిపించడం అసంభవం. ఆయన విద్య, ఆర్థిక స్వావలంబన ద్వారా సామాజిక సమానత్వాన్ని ప్రోత్సహించారు, ఇది దళిత సమాజానికి శక్తినిచ్చింది. ఈ చర్యలు ఆయన అస్పృశ్య వర్గం నుండి వచ్చిన వ్యక్తిగా చేసిన పోరాటాన్ని ధృవీకరిస్తాయి.
కొందరు ఈ వాదాన్ని ఆయన విద్యాసంపత్తి, రాజ్యాంగ నిర్మాణంలో పాత్రను ఆధారంగా చేస్తారు. అయితే, అంబేద్కర్ విద్యను కష్టపడి సాధించారు, బారిష్టర్ అర్హతను అస్పృశ్యత ఆటంకాలను అధిగమించి పొందారు. ఆయన రాజ్యాంగంలో సమానత్వ సూత్రాలను చేర్చడం ఆయన సొంత అనుభవాల నుండి ఉద్భవించింది. బ్రాహ్మణ గుర్తింపు వాదం ఈ సందర్భాన్ని విస్మరిస్తుంది. ఆయన బౌద్ధ ధర్మ స్వీకరణ కూడా కుల వ్యవస్థకు వ్యతిరేకంగా తీసుకున్న నిర్ణయం, ఇది బ్రాహ్మణ సంప్రదాయాలకు భిన్నం.
అంబేద్కర్ జీవితం దళిత సమాజం నుండి ఉద్భవించిన నాయకుడిగా స్పష్టమైన గుర్తింపు కలిగి ఉంది. బ్రాహ్మణ వాదం చారిత్రక ఆధారాలు లేని తప్పుడు ఊహాగానం. ఆయన రచనలు, చర్యలు, సామాజిక ఉద్యమాలు ఆయన మహార్ వారసత్వాన్ని నొక్కి చెబుతాయి. ఈ వాస్తవాన్ని తిరస్కరించడం ఆయన సామాజిక న్యాయం కోసం చేసిన కృషిని అపహాస్యం చేయడమే. అంబేద్కర్ గుర్తింపు దళిత సమాజ స్ఫూర్తిగా నిలుస్తుంది, ఇది ఆయన ఆదర్శాలను భవిష్యత్ తరాలకు స్పష్టం చేస్తుంది.